Polski Słownik Biograficzny, t. 3, Kraków 1937, s. 73.
Bubek (Bebek, Webek, Wubek) Emeryk, starosta Rusi Czerwonej, pochodził ze starożytnego rodu węgierskiego, należącego od czasów Władysława Łokietka do stronników Polski. Bliżej związał się z Polską ten ród w osobach Benedykta i Emeryka. Benedykt, z ramienia korony węgierskiej starosta halicki, wydał Halicz wojskom Jagiełły, za co król zatwierdził go w posiadaniu dóbr na Rusi (14 X 1387). Nierównie większą rolę odegrał Emeryk. Magnat ten, należący do gorących przeciwników Zygmunta Luksemburskiego na Węgrzech, wszedł w powinowactwo z Melsztyńskimi dzięki wydaniu córki Elżbiety za Leliwitę Spytka z Melsztyna. Emeryk piastował w tym czasie (1384—5) godność starosty ruskiego. Dzięki temu powinowactwu sprawa zajęcia Rusi przez przedstawicielkę ukochanego przez Bubeków rodu Andegawenów — Jadwigę zbiegła się również z prywatnym interesem Emeryka. Istotnie przyszły wielkorządca Rusi z ramienia Polski, zięć Emeryka Spytko, respektował przywileje węgierskich Bubeków.
Gołębiowski Ł., Panowanie Władysława Jagiełły, W. 1846; Szajnocha K., Jadwiga i Jagiełło, Lw. 1861; Turkawski Al., Spytko z Melsztyna, wojewoda krakowski, Lw. 1876; Cod. Vit.; Cod. ep. XV, II; AGZ II, VII; Fejer, Cod. dipl. Hungar. IX i X.
Karol Piotrowicz
Zostaw odpowiedź
Chcesz przyłączyć się do dyskusji?Nie krępuj się!