Polski Słownik Biograficzny, t. 1, Kraków 1935, s.12.

Abramowicz Bronisław, (1837-1912), malarz ur. w Załuchowie na Wołyniu, z rodziny szlacheckiej. Kształcił się od r. 1858-61 w Warsz. Szkole Sztuk Pięknych, potem w akademjach monachijskiej i wiedeńskiej (u prof. Edw. Engertha). Wiedeńską ukończył z odznaczeniem; za obraz Napój miłosny dostał w Wiedniu wiel­kie premjum. Zakończył wykształcenie jednak w Krak. Szkole Sztuk Pięknych w oddziale kompozycyjnym J. Matejki. Malował obrazy historyczne, rodzajowe, polowania i portrety (1867 króla bawarskiego, Ludwika II). Wysta­wiał w Krakowie od r. 1868, a za wystawio­ną w r. 1876 Ucztę Wierzynka został honor, członkiem korespondentem wiedeńskiego Kunst­verein. Dzieło to jest własnością Muzeum Na­rodowego w Krakowie. Ostatecznie oddał się jednak przeważnie odnawianiu dzieł zabytko­wych i pozyskał uznanie najwybitniejszych znawców. Odnowił m. in. w Krakowie figu­ralne części zapiecków wielkich stall kościoła Marjackiego, skrzydła tryptykowe w kościele św. Idziego i obraz cudowny M. B. Bolesnej w kościele oo. Franciszkanów.

Kalendarz Czecha, 1895,98, 1913; Mycielski J., Sto lat dziej. malar. w Pol. (1902); Swieykowski, Pamięt. Tow. Prz. Szt. P. w Krak. 1854-1904; Bötticher, Malerwerke d. 19 Jhrh. „Czas”, 1912, 19/IV, „Kurj. Warsz.“ 1912,200; Thieme-Becker.

Władysław Janiszewski

0 odpowiedzi

Zostaw odpowiedź

Chcesz przyłączyć się do dyskusji?
Nie krępuj się!

Leave a Reply