O ileż jest dziś lepsza sytuacja zwyciężonych Niemiec od sytuacji „zwycięskiej” Polski!
W nocy z 1 na 2 maja 1945 ogłoszono o śmierci Hitlera i wojska niemieckie zaczęły się poddawać generałom anglo-amerykańskim, podczas gdy walczono jeszcze na wschodzie. W dniu 5 maja wybuchł w San Francisco konflikt Anglii i Ameryki z Rosją; powodu dostarczyła sprawa polska; wydawało się, że układ jałtański został zerwany. W nocy z 6 na 7 maja miało miejsce ostateczne poddanie się Niemiec[1]. Ogłoszono dni zwycięstwa.
Lud londyński zalał ulice okazując radość… Widziałem lud polski zebrany w pielgrzymkach przed Jasną Górą w Częstochowie, w żarliwym odmawianiu litanii przed Ostrą Bramą w olbrzymich procesjach na Boże Ciało. Lud polski wspaniały jest, gdy się modli. Widziałem karnawał nicejski, wenecki, marsylski, walki byków, 14 lipca w Paryżu. Ludy romańskie są zachwycające, gdy się radują i zabawiają. Widziałem lud londyński w czasach, gdy łoskot nad ulicami oznaczał maszyny nie własne, lecz nieprzyjaciela. Lud londyński był wspaniały w czasach walki.
W chwili radości mniej mnie zachwycał. Wszyscy chodzili po ulicach i jak się zdaje nudzili się straszliwie, chociaż okazywali radość. Zresztą może te wrażenia hipochondryczne stąd powstały, że ja, jako Polak, miałem poczucie straszliwej klęski w duszy. Wojska nasze brały udział w osiągnięciu tego zwycięstwa… Anglicy nie mają słów dla wyrażenia zachwytów w stosunku do bohaterów spod Monte Cassino, gen. Andersa, dla walk Polaków we Włoszech, Francji, Holandii… Ojczyzna nasza znajduje się w kleszczach ucisku i noc niewoli jest czarniejsza niż kiedykolwiek w historii. Jeśli po zwycięstwie nad Niemcami nie zajdzie jakaś kardynalna zmiana, to nastąpi nie tylko śmierć państwa polskiego, lecz i wymordowanie dużej części naszego narodu. O ileż jest dziś lepsza sytuacja zwyciężonych Niemiec od sytuacji „zwycięskiej” Polski.
Stanisław Cat-Mackiewicz
Fragment książki Lady Makbet myje ręce. Broszury emigracyjne 1944-1946, Wydawnictwo Universitas, Kraków 2014.
[1]Niemcy podpisali akt kapitulacji w Reims 7 maja nad ranem. Na żądanie ZSRR ceremonię powtórzono w Berlinie 8 maja wieczorem.
W sam raz pasuje do tego tekstu : “Pijąc falerno”
tagore