Horodło, 2 października 1413 r.
Władyslaw Jagiełlo król polski i najwyższy książę litewski i Witold wielki książę litewski określają charakter połączenia Wielkiego Księstwa litew­skiego z Koroną polską i nadają szereg przywilejów bojarom wielkiego Księstwa, zastrzegając, że mogą z nich korzystać tylko ci, którzy będą używać herbów, na­danych im przez szlachtę polską.

[s. 61]

In nomine Domini amen. Ad perpetuam rei meinoriam. Debitores sumus spiritualis alimoniae salutaria illis pocula ministrare, quibus praesidentes temporalium commodorum praestamus suffragia, ut quos ad corporis necessitatem sustentamus, salutis etiam ipsis, quantum nostra sufficit facultas, ministeria porrigamus, ne, dum temporalibus insistimus profectibus, vitae commoda negligere videamur et, unde

W imię Boże amen. Na wieczną pamięć. Jesteśmy powinni duchownego pokarmu i zbawiennego napoju użyczać tym, którym panując pożytków docześnych podajemy podpomożenia, abyśmy tym, które ku cielesnej potrzebie podejmujemy, i zbawienne też nauki im, ile z nas może być, podawali, iżbyśmy się nie zdali tylko o pożytkach docześnych starać a wieczne opuszczać, i skąd darów błogosławieństwa

[s. 62]

dona benedictionis et bravium exspectamus sempiternum, inde vitae detrimenta sentiamus et praemiis destituti adoptatis nulla laboris nostri commoda consequamur. Expedit perquirere et debita atten­dere ratione, ut dum hominibus impartimur carnis beneficia, meditemur, qualiter ipsis caelestia praebeamus alimenta et, quos in hoc saeculo transitoriis rerum condimus copiis, illis viam aeternae beatitudinis demonstremus, quatinus et hic nostrae munificentiae cognoscant praesidia et tandem futurae gloriae compendia per exercitia directionis nostrae apprehendant in omnium Salvatore.

Proinde nos Wladislaus Dei gratia rex Poloniae necnon terrarum Cracoviae, Sandomiriae, Siradiae, Lanciciae, Cuyaviae, Lyttwaniae princeps supremus, Pomeraniae Russiaeque dominus et haeres etc. et Allexander alias Vytowdus magnus dux Lyttwaniae necnon terrarum Russiae dominus et haeres etc. significamus tenore praesentium quibus expedit universis, praesentibus et futuris, praesntium notitiam habituris, quomodo terras Lyttwaniae et earum incolas, nostro subditos dominio, in quos saepe liberalitatis nostrae manum extendimus et profectui ipsorum intendentes multa frequentia statum et conditionem eorum semper studuimus facere meliorem, ferventi desiderio cupientes in assumptae fidei devotione iugiter solidare et fundare, ut ipsos altissimus, quo praestante lumen fidei per nostram operam

i zapłaty wiecznej czekamy, aby stąd nie poczuliśmy uszkodzenia żywota wiecznego i aby za prace nasze nie stradaliśmy po­żytków zapłaty pożądanej. Jest rzecz po­żyteczna dowiedać się o tym i pilnie przeględać, aby jako ludziom dajemy cie­lesne dobrodziejstwa, też abyśmy rozważali, jakobyśmy im i niebieskie pokarmy dawali, i które na tym świecie bogactwy prędko przemijającymi ubogaczamy, tymże drogę wiecznego błogosławieństwa abyśmy pokazowali, aby tu naszej szczodrobliwości znali pomocy, a potym przyszłej chwały zapłaty przez pokazanie nasze otrzymali w imię Zbawiciela nas wszystkich.

Dla tego my Władysław z łaski Bożej król polski i ziem krakowskiej, sandomirskiej, sieradzkiej, lanczyckiej, kujaw­skiej, litewskiej nawyższe książę, pomorski, ruski pan i dziedzic i Aleksander rzeczony Witowd wielkie książę litewskie i ziem ruskich pan i dziedzic, oznajmujemy przez niniejszy list, którym to wiedzieć przyna­leży wszystkim teraz i potym będącym, którzy tego wiadomość będą mieć, iż ziemie litewskie i ich obywatele poddani państwu naszemu (którym częstokroć rękę szczodrobliwości naszej rozciągamy i o po­żytki ich starając się mieliśmy o tym pieczą, jakobyśmy za częstym staraniem stan i zawołanie ich uczynili zacniejsze), chcąc tedy je z wielkiem pożądaniem w nabożeństwie przyjętej wiary na po­tomne czasy utwierdzić i ugruntować, aby je nawyższy Pan, za którego łaską a sta-

[s. 63]

receperunt ad laudem et honorem sui nominis et eiusdem fidei catholicae augmentum, gratiae suae carismate confirmaret. Cum eos saepe munificentiae nostrae donis refecimus, summopere affectamus spiritualibus gratiis refovere et per quaeque legitima studia et labores id fervemus mancipare. Qui ut se in fidei constantia commodius exerceant et crescant de virtute in virtutem, iugum servitutis, quo hactenus fuerunt compediti et constricti, de cervice ipsorum deponentes et solventes, ex innatae nobis benignitatis clementia, ipsis libertates, immunitates, gratias, exemptiones et privilegia dari, catholicis solita, iuxta continentiam articulorum subscriptorum tenore praesentium concedimus et largimur.

1.Et primo, quamvis eo tempore, quo almo Spiritu inspirante fidei catholicae re­cepta et cognita claritate coronam regni Poloniae assumpsimus, pro Christianae religionis incremento et bono statu et commodo terrarum nostrarum Lyttwaniae praedictarum ipsas et cum terris ac dominiis ipsis subiectis et connexis praefato regno nostro Poloniae appropriavimus, incorporavimus, coniunximus, univimus, adiunximus, confoederavimus de consensu unanimi no­stro et aliorum fratrum nostrorum et om­nium baronum, nobilium, procerum et boyarorum eiusdem terrae Lyttwaniae vo­luntate accedente et assensu, volentes tamen terras praedictas Lyttwaniae propter hostiles insultus et insidias Cruciferorum et eis adhaerentium ac aliorum quorumcumque inimicorum, qui praefatas terras

raniem naszym wzięli oświecenie wiary ku chwale i czci imienia swego i tejże wiary powszechnej oświeceniu, pomazaniem łaski swej utwierdził, iż gdyśmy ich często­kroć dary szczodrobliwości naszej pocie­szyli, tedy też, jako nabarziej być może, chcemy je duchownemi dary zachować i przez dobre sprawy i prace zatrzymać. Którzy aby w stałości wiary tym lepiej się ćwiczyli, iżeby z cnoty w cnotę po­stępowali, jarzmo niewolej, w której do tego czasu byli zamotani i związani, z szyje ich składając i rozwięzując, z wrodzonej nam szczodrobliwości i łaski jem wolności, swobody, łaski, exempcje i przywileje, które zwykły być dawane ludziom pow­szechnej wiary, wedle zamknienia w sobie niniejszego przywileju dajemy i użyczamy.

1.A naprzód acz od tego czasu, od którego za natchnieniem Ducha świętego wiary powszechnej poznawszy jasność ko­ronę Królestwa polskiego przyjęliśmy dla rozmnożenia chrześciańskiej wiary i dobrego stanu i pożytku ziem naszych li­tewskich, one z ziemiami i państwy im przyległemi i spojonemi przerzeczonemu Królestwu naszemu polskiemu przywłasz­czyliśmy, wcielili, złączyli, zjednoczyli, przydali, sprzymierzyli, za zwoleniem jednostajnym naszym i inych braciej i wszyst­kich panów, slachty, przełożonych i boja­rów wolą tejże ziemie litewskiej, wszakże chcąc ziemie przerzeczone litewskie dla nieprzyjacielskich najazdów i zdrad Krzyża­ków i im przyległych i inych którychkolwiek nieprzyjaciół (którzy przerzeczone ziemie litewskie i Królestwo polskie chcą

[s. 64]

Lyttwaniae et regnum Poloniae demoliri nituntur et in ipsorum destructionem machinantur, in certitudine, securitate et tutela melioribus reponere et eis perpetuum commodum procurare, easdem terras, quas semper cum pleno dominio ac iure mero et mixto hactenus habuimus et habemus usquemodo a progenitoribus nostris et ordine geniturae tamquam domini legitimi, baronum, nobilium, boyarorum voluntate, ratihabitione et consensu adhibitis, praedicto regno Poloniae iterum et de novo incorporamus, invisceramus, appropriamus, coniungimus, adiungimus, confoederamus et perpetue anectimus, decernentes ipsas cum omnibus earum dominiis, terris, ducatibus, principatibus, districtibus, proprietatibus omnique iure mero et mixto coronae regni Poloniae perpetuis temporibus irrevocabiliter et irrefregabiliter semper esse unitas.

2. Caeterum omnes ecclesias terrarum Lyttwaniae praedictarum, tam cathedrales, quam collegiatas, parochiales et conventuales, videlicet Wylnensem et caeteras in eis erectas, erigendas, fundatas et fundandas, in omnibus ipsarum libertatibus, immunitatibus, privilegiis, exemptionibus et consuetudinibus universis conservamus harum serie mediante iuxta consuetudinem regni Poloniae.

3.Barones etiam nobiles boyari terrarum nostrarum Lyttwaniae praedictarum, donationibus, privilegiis et concessionibus ipsis per nos datis, impartitis et collatis, duntaxat catholici et Romanae Ecclesiae subiecti et quibus clenodia sunt concessa, gaudeant, participent et fruantur, prout

spustoszyć, o skazie tych państw myśląc) w przespieczeństwie i w pewnej obronie postawić i jem wieczny pożytek zjednać-, też ziemie, któreśmy zawżdy zupełnym państwem i prawem dostatecznym do tego czasu mieli i mamy od przodków i ro­dziców naszych i porządkiem urodzenia naszego, jako prawdziwy pan, za wolą panów, slachty, bojarów i zwoleniem, przyłączywszy je przerzeczonemu Królestwu polskiemu, powtóre wcielamy i prawie [w] wnętrzności kładziemy, przywłasz­czamy, złączamy, przyłączamy, sprzymie­rzamy i na wieki przykładamy, skazując one ze wszystkiemi ich państwy, ziemiami, księstwy, przełożeństwy, powiaty, własno­ściami i ze wszystkiem prawem koronie Królestwa polskiego na wieczne czasy, aby zawżdy były zjednoczone, nieozdezwanie i przez sporu wszelakiego.

2. Też wszystki kościoły ziem li­tewskich przerzeczonych, tak cathedrales, jako collegiatas, parochiales, albo conven­tuales, w Wilnie i gdzieindzie zbudowane, i które mają być i są zbudowane, fundo­wane, we wszystkich ich wolnościach, swo­bodach, przywilejach, exempejach, i zwy­czajoch wszystkich zachowywamy przez niniejszy list wedle zwyczaju Królestwa polskiego,

3. Także pany, slachtę i bojary ziem naszych litewskich w darowiznach, przywile­jach, w dozwoleniach im przez nas danych, udzielonych, gdy tylko będą powszechnej wiary i rzymskiemu Kościołowi poddani, i którym są nadane herby, niech się z nich weselą, uczestnicy będą i ich używają, tak

[s. 65]

barones et nobiles regni Poloniae suis potiuntur el fruuntur.

4. Item barones et nobiles praedicti bona ipsorum paternalia pari iure obtineant, sicut barones regni Poloniae sua noscuntur obtinere, et donationes nostras, super quibus litteras obtinent a nobis efficaces et fulcitas perpetui roboris firmitate, simi­liter obtinebunt et liberam habebunt ipsa vendendi, commutandi, alienandi, donandi et in usus suos convertendi facultatem, nostro tamen consensu ad hoc specialiter accedente, sic tamen, quod ipsa alienando, commutando vel donando coram nobis vel nostris officialibus iuxta consuetudinem regni Poloniae resignabunt.

5. Item post mortem patrum liberi non debent bonis haereditariis privari, sed ea cum suis successoribus possidere, prout barones et nobiles regni Poloniae sua possident et in usus convertunt bene­placitos.

6. Similiter uxoribus suis dotalitia in bonis et villis, quas ex successione paterna vel concessione nostra perpetua habuerint vel fuerint habituri, poterint aasignare, prout in regno Poloniae assignantur. Filias autem, sorores, consanguineas et affines suas praefati barones et nobiles terrarum Lyttwaniae copulare poterint viris duntaxat catholicis et tradere coniugio iuxta beneplacitum eorum voluntatis et iuxta consuetudinem regni Poloniae ab antiquo observatam.

7. His autem libertatum concessio-

jako panowie i slachta Królestwa polskiego swych używają i z nich się weselą.

4.Też przerzeczeni panowie i slachta majętności swe ojczyste jednakimże pra­wem niech dzierżą i darowania nasze, na które listy mają, mocne, utwierdzone wieczną mocą, także niech dzierżą i będą mieć moc ony przedać, zamienić, od­dalić, darować i ku swym pożytkom obracać. Wszakże to ma być za osobnym dozwoleniem naszym, tak, iż gdy je będą oddalać, frymarczyć, darować, to przed nami albo naszymi urzędniki wedle zwyczaju Królestwa polskiego będą czynić i je zdawać.

5.Też po śmierci rodziców potomstwu nie mają być brane majętności dziedziczne, ale one mają dzierżeć i z potomki swemi jako panowie i slachta Królestwa polskiego swoje dzierżą i ku używaniu wedle swego zdania obracają.

6.Także też żonam ich oprawy na dobrach i wsiach, które mają po rodzicach swych albo od nas pozwolone na wieki, będą mogli naznaczyć, jako w Królestwie polskim bywają naznaczone. A córki i siostry i ine powinowate swe przerzeczeni panowie i slachta ziem litewskich będą mogli w małżeństwo dawać mężom tylko powszechnej wiary, wedle upodobania swego i wedle zwyczaju Królestwa polskiego, który jest zdawna chowan.

7. Wszakże ty wolności szkodzić

[s. 66]

nibus non obstantibus barones ad constructionem et erectionem castrorum, vias expeditionales facere et tributa dare iuxta antiquam consuetudinem astringantur.

8. Hoc specialiter expresso, quod omnes barones et nobiles terrarum Lyttwaniae fidelitatem et debitam ac christianicam fidei constantiam nobis, videlicet Wladislao regi Poloniae et Allexandro alias Vytowdo magno duci Lyttwaniae et successoribus nostris, tenere debebunt et ser­vare, prout barones et nobiles Regni Po­loniae suis regibus tenere soliti sunt et servare. Super quo barones, boyari et proceres terrarum Lyttwaniae praedicti iuramentum nobis iam praestiterunt, prout clarius in litteris ipsorum, quas cum baronibus regni Poloniae sibi invicem concesseruntt, continetur.

9. Pari modo sub fidei sacramento et sub bonorum suorum amissione nullis principibus aut baronibus vel aliis cuiuscunque conditionis hominibus, terris regni Poloniae adversari volentibus, consilia, favorem et auxilia ministrabunt vel praestabunt, sed eos tamquam hostes terrae et dominorum Littwaniae totis viribus persequentur et ad nullum alium respectum habebunt, nisi ad nos et ad nostros successores, prout hoc ipsum barones et nobiles praedicti pro se et suis posteris, per fidei sacramentum cautionem praesti­terunt et fecerunt.

10.Item dignitates, sedes et officia, prout in regno Poloniae institutae sunt, instituentur et locabuntur, in Vylna scilicet

temu nie mają, aby slachta nie miała być k temu przyciśniona, aby budować zamków i wojny służyć i podatków dawać wedle starego zwyczaju nie była powinna.

8.To osobliwie wyrażając, iż wszyscy panowie i slachta ziem litewskich wiarę i powinną wiary chrześcijańskiej stałość, to jest nam Władysławowi królowi polskiemu i Aleksandrowi albo Witowdowi wielkiemu książęciu litewskiemu i potomkom naszym będą powinni trzymać i chować, jako panowie i slachta Królestwa polskiego swym kró­lom zwykli są chować i trzymać. Na co panowie, przełożeni, bojarowie ziem li­tewskich przerzeczonych przysięgę już nam uczynili, jako to jaśniej w liściech ich, które sobie wespołek z pany Królestwa polskiego zobopolnie dali, jest opisano.

9. Tymże obyczajem pod przysięgą i pod straceniem dóbr swoich żadnym książętom, panom i inym któregokolwiek stanu ludziom, którzy ziemiam Królestwa polskiego zechcą się przeciwić, rady, łaski i podpomożenia żadnego nie będą dawać, ale one jako nieprzyjaciele ziemie i państw litewskich wszystką mocą będą niszczyć, nie mając na żadnego baczenia, jedno na nas i na potomki nasze, jakoż to panowie i slachta przerzeczeni za się i potomki swe przez przysięgę wiary swej czynić się obowiązali.

10.Także dostojeństwa i stolice i urzędy, jako w Królestwie polskim są po­stanowione, także postanowione i rozrządzone

[s. 67]

palatinus et castellanus Vilnenses, et demum in Troky et in aliis locis, ubi nobis videbitur expedire iuxta nostrae beneplacitum voluntatis temporibus perpetuis duraturae. Et huiusmodi dignitarii non eligantur, nisi sint fidei catholicae cultores et subiecti Sanctae Romanae Ecclesiae etc. Nec etiam aliqua officia terrae perpetua, ut sunt dignitates castellanatus etc., nisi Christianae fidei cultoribus conferantur et ad consilia nostra admittantur et eis intersint, dum pro bono publico tractatus celebrantur, quia saepe disparitas cultus diversitatem inducit animorum et consilia patent talibus divulgata, quae traduntur secrete observanda.

11.Item omnes, quibus huiusmodi li­bertas et privilegia conceduntur, numquam nos Wladislaum regem Poloniae et Allexandrum Vitowdum magnum ducem Littwaniae, quoadusque vixerimus, et nostros successores, reges Poloniae et duces Littwaniae, a nobis et nostris successoribus statuendos et locandos, deserant vel re­cedant ab esidem, sed sub fide et honore pariter et onere iuramenti fideliter et firmiter nobis et successoribus nostris adhaerebunt favoribus, consiliis et auxiliis perpetuis temporibus et in aevum.

12.Hoc etiam addito, quod praedicti barones et nobiles etc. Littwaniae post mortem Allexandri alias Witowdi magni ducis moderni nullum habebunt aut eli­gent pro magno principe et domino Litt­waniae, nisi quem rex Poloniae vel ipsius successores cum consilio praelatorum et baronum Poloniae et terrarum Littwaniae

będą, to jest w Wilnie wojewoda i kasztelan wileński, a potym w Trokach i na inych mieścach, jako nam napożyteczniej będzie się zdało, wedle upodo­bania wolej naszej, aby trwały na wieczne czasy. A na takowe dostojeństwa niechaj nie będą wybierani, jedno którzy są powszechnej wiary i poddani świętemu Rzym­skiemu Kościołowi. I też urzędy ziemie wieczne, jako są dostojeństwa, kasztelanie i ine, jedno chrześciańskiej wiary ludziom niech będą podawane i do rady naszej przy­puszczani i przy tych niech będą, gdy o dobrym Rzeczypospolitej będziemy radzić. Abowiem częstokroć różność wiary przy­wodzi różność umysłów i rady bywają wy­dawane, które mają być tajemnie chowane.

11. Też wszyscy, którym takowe listy i przywileje bywają pozwalane, nigdy nas Władysława króla polskiego i Aleksandra Witowda wielkiego kstążęcia litewskiego, póki będziemy żywi, i potomków naszych, królów polskich i książąt litewskich, którzy od nas i potomków naszych będą sta­wieni, nie opuszczą ani od nich od­stąpią pod wiarą i czcią i pod obowiąz­kiem przysięgi, iż wiernie i mocnie przy nas i potomkach naszych będą stać swą przyjaźnią, radą i pomocą na wieczne czasy i na wieki.

12. To też k temu przydajemy, iż przerzeczeni panowie i slachta po śmierci Aleksandra, to jest Witowda wielkiego książęcia litewskiego, żadnego nie mają mieć i obrać za wielkie książę, jedno którego król polski i jego potomkowie za radą prełatów i panów polskich i ziem litewskich będą rozumieli obrać i postawić.

[s. 68]

duxerint eligendos, statuendos et locandos. Sic similiter praelati, barones et nobiles regni Poloniae, rege Poloniae sine liberis et successoribus legitimis decedente, regem et dominum non debent ipsis eligere sine scitu et consilio nostro, videlicet Allexandri magni ducis baronumque et nobilium terrarum Littwaniae praedictarum, iuxta tenorem et contenta priorum litterarum.

13. Praeterea praedictis libertatibus, privilegiis et gratiis tantummodo illi barones et nobiles terrae Littwaniae debent uti et gaudere, quibus arma et clenodia nobilium regni Poloniae sunt concessa, et cultores Christianae religionis, Romanae Ecclesiae subiecti, et non scismatici vel alii infideles.

14.Item omnes litteras, quascumque regno Poloniae et terris Littwaniae ante octo vel septem annos ac post vel circa coronationem nostram concessimus et dedimus, tenore praesentium confirmamus, ratificamus, approbamus et robur perpetuum inponimus eisdem, habentes ipsas praesentibus pro insertis.

15.Hoc etiam addito specialiter et expresso, quod praefati barones et nobiles regni Poloniae et terrarum Littwaniae conventiones et paralamenta, quando ne-

I także prełaci, panowie i slachta Kró­lestwa polskiego, gdyby król polski przez potomstwa prawdziwego zszedł, króla i pana nie mają sobie obierać przez wiadomości i rady naszej, to jest Aleksandra wielkiego książęcia i panów i slachty ziem litewskich przerzeczonych, wedle sposobu i opisania pierwszych listów.

13. Też przerzeczonych wolności i przywilejów i takowych łask tylko oni panowie i slachta ziemie litewskiej mają używać i z nich się weselić, którym są dane herby slachty Królestwa polskiego i którzy są chrześcijańskiej wiary i pod­dani rzymskiemu Kościołowi, a nie odszczepieńcy albo niewierni.

14.Też wszystkie listy, któreśmykolwiek Królestwu polskiemu i ziemiam litewskim przed ośmią albo siedmią lat albo potym przy koronacjej naszej dali i pozwolili, przez niniejszy list potwier­dzamy, mocne czyniemy, pochwalamy i moc wiecznej mocy wkładamy, mając je za wpisane i włożone w ten przywilej.

15.To też dokładamy osobliwie i mianowicie, iż przerzeczeni panowie i slachta Królestwa polskiego i ziemi litew­skich sejmy i stanowienia rzeczy, kiedy tego

[s. 69]

cesse fuerit, in Lublin vel in Parczow et alios in locis aptis de consensu et vo­luntate nostra celebrabunt pro commodo et utilitate regni Poloniae et terrarum Littwaniae praedictarum meliori.

16.Praeterea nos Alexander alias Vitowdus de consensu serenissimi principis domini Wladislai regis Poloniae, fratris nostri carissimi, elegimus ad arma et clenodia nobilium regni Poloniae terrarum nostrarum Lyttwaniae nobiles infrascriptos, quos ipsi regni Poloniae nobiles simul cum omnibus, qui ex eorum stirpe originem suam ducunt, ad fraternitatis et consanguineitatis consortia receperunt. Et primo nobiles Lelywa Monywid palatinum Vylnensem, item Zadora Jawnum palatinum Trocensem, Rawa Mynigal castellanum Vilnensem, Lysy Sunigal castellanum Trocensem, Jastrzambczy seu Lazanky alias Bolesty Nagoro vocati Nemir,Tramby Hosticonem, Topori Butrim, item Labancz alias Skrzinsczy Goligunt, Poraye Nicolaum Bylimyn, Dambno Corewam, Odrowansch Wyssegerd, Wadwicz Petrum Mondygerd, Dria Nicolaum Tawtygerd, Habdanecz Johannem Gastoldi, Polukoza Wolczconem Culwa,

będzie potrzeba, w Lublinie albo w Parcowie albo na inych mieścach k temu sposobnych za dozwoleniem i wolą naszą mają odprawiać dla pożytku i potrzeby Królestwa polskiego i dla lepszego ziem litewskich przerzeczonych.

16.Nadto my Alexander albo Witowd za zwoleniem najaśniejszego książęcia pana Władysława króla polskiego, brata naszego namilejszego, wybieramy na herby slachty polskiej ziem litewskich naszych slachtę niżej napisaną, które sama Królestwa polskiego slachta, także ze wszystkimi, któ­rzy z ich pokolenia idą, ku braterstwu i spo­winowaceniu przyjęli. A naprzód slachta herbu Leliwy Moniwida wojewodę wileń­skiego, Jadora wojewodę Jawna troc­kiego, Rawa Minigała kasztelana wileńkiego, Lisy Sunigala kasztelana trockiego, Jastrzębcy albo Lazanki alias Bolesty Nagorę, które zową Niemiery, Trąbki Hostykona, Topory Butryma, Łabęcie alias Skryńscy Goligunta, Poraje Mikołaja Bylimina, Dembno Korewę, Odrowąs Wyszegierda, Wadwicz Piotra Mondygierta, Dria Mikołaja Tawtygierda, Habdaniec Jana Gastołda, Połkoza Wołczka Kutwę, Gryffowie Butowda, Srzeniawa Jadalda, Popodze Kalona, Grzymała Jana Rymowidowicza,

[s. 70]

Grifones Butowdum, Srzenawa Jadath, Pobodze Ralonem, Grzimala Johannem Rymowidowicz, Zaramba Gyneth Conczewicz, Pirzchala Dawxa, Nowyna Nicolaum Boynar, Dzaloscha Wolczconem Rocuthowicz, Copacz Gethawoth, Rola Dangel, Syrokomlya Jacobum Mingel, Cattus marinus Woyssnar Wylkolewicz, Powala Georgium Sangaw, item Pomyani Saka, Dolywa Naczkonem, Scharza Twerbuth, Dolanga Monstwild, Bogoria Stanislaum Wissigin, Janyna Woysim Daneycouicz, Bychawa Monstold, Swinka Andream Dewknetowicz, Kolda Mynimund Sessnicouicz, Sulima Rodywil, item Nalancz Coczanum, Lodza Miczusch, Gelytowe Gerdud, Corczacowe Czuppam, Byala Woydilonem Kusolowicz, Wanzik Conczanum Sukowicz, Czolek Iohannem Ewild, Godzamba Stunislaum Butowtowicz, Osmorog alias Geralt Surgutes de Reszkymi etc. Quibus quidem armis, clenodiis et proclamationibus praedicti nobiles, pro­ceres et boyari terrarum Littwaniae exnune et in antea perpetuis temporibus ubilibet gaudeant, potiantur, prout ipsis praefati nobiles regni Poloniae utifrui con­sueverunt et potiri.

Ut autem corroborationis et cautelae uberioris omnia praemissa accipiant firmitatem, praesentes fecimus sigillorum

Zaremba Gineta Konczewicza, Pierzchała Dawxę, Nowina Mikołaja Boynara, Działosza Wołczkona Kokuthowicza, Kopacz Gedorwocha, Rola Dangiella, Sirokomla Jakuba Mingela, Kot Morski Wojsznara Wilkolewicza, Powala Irzego Sangawa, Pomian Sakę, Doliwa Naczkona, Sarza Twerburta, Dolanga Monstwilda, Bo­goria Stanisława Wiszyngę, Janina Wojszyma Danczykowicza, Bichawa Monstolda, Świnka Andrzeja Dewknetowicza, Rolda Mynymunda Seśnikowicza, Sulima Bodywiła, Nalencz Koczana, Lodza Miczucha, Gelitowe Gerduda, Korczakowie Czuppę, Biała Mojdylona Czuszołowicza, Wanczyk Koczana Sukowicza, Czołek Jana Ewila, Godzamba Stanisława Buthowthowica, Osmorog alias Gieralth Surguta z Kieslinia etc. Których to herbów i zawołania przerzeczona slachta, panowie i bojarowie ziem litewskich od tego czasu i na potym na wieczne czasy będą używać i niech się z nich weselą, jako przerzeczona slachta Królestwa polskiego zwykła używać i je mieć.

A żeby dostateczniejszą moc wszytki przerzeczone rzeczy wzięły, kazaliśmy dla pewniejszej mocy niniejszy list pieczęciami

[s. 71]

nostrorum munimine roborari, praesentibus et consentientibus ac ratumhabentibus reverendis in Christo dominis Nicolao Gneznensi archiepiscopo, Alberto Cracoviensi, Iohanne Wladislaviensi, Petro Poznaniensi, Iacobo Plocensi, Nicolao Vilnensi, Iohanne electo Leopoliensis metro­polis, Mathia Premisliensi, Michaele Kyoviensi, Gregorio Wlodimiriensi, Sbigneo Camenecensi electo ecclesiarum episcopis, Chelmensi et Ceretensi ecclcsiis vacantibus, necnon magnificis, validis et strenuis Cristino Cracoviensi castellano, Iohanoc de Tarnow Cracoviensi, Nicolao de Michalow Sandomiriensi, Sandzywogio de Ostrorog Poznaniensi, Mathia dc Wansosche Calisiensi, Iacobo de Coneczpole Siradiensi, Iohanne Liganza Lanciciensi, Mathia de Labischin Brestensi, Janussio de Cosczelecz Gnewcoviensi palatinis, Michaele de Bogumilouice Sandomiriensi, Johanne de Sczekocyni Lublinensi, Dobeslao de Oleschnicza Woynicensi, Floriano de Corithnicza Wisliciensi, Cristino de Kozeglowy Sandecensi, Martino de Krolikowo Gnez­nensi, Clemente de Mocrsko Radomiriensi, Domarath de Cobylyani Becensi, Mosticio de Staschov Poznaniensi, Janussio de Tholischcow Calisiensi, Martino de Calinow Siradiensi, Petro de Wlosczowa Dobrinensi, Alberto de Cosczol Bre­stensi, Iohanne de Lancoschin Lanciciensi, Cristino Cruschviciensi, Iohanne de Laczuchow Zavichostensi, Martino de Lubnicza Brezinensi, Stanislao Gamrath Polanecensi, Iohanne de Bogumilovice Czechoviensi, Mathia Coth Naklensi,

naszemi utwierdzić. Przy czym byli i na co zwalali i za wdzięczno to mieli nauczciwszy w Panu Christusie ojcowie ksiądz Mikołaj gnieźnieński arcybiskup, Wojciech krakowski, Jan włocławski, Piotr poznański, Jakub płocki, Mikołaj wileński, Jan arcy­biskup lwowski, Maciej przemyski, Michał kijowski, Grzegorz włodzimirski, Zbigniew kamieniecki, biskupi, gdy chełmski i ine kościoły wakowały. I wielmożni, mężni: Krystyn krakowski kasztelan, Jan z Tarnowa krakowski, Mikołaj z Michałowa sandomirski, Sędziwój z Ostroroga po­znański, Maciej z Wąsoszej kaliski, Jakub z Koniecpola sieradzki, Jan Ligęza lanczycki, Maciej z Labiszyna brzestski, Janusz z Kościelca gnewczowski wojewodowie, Michał z Bogumiłowiłowic sandomierski, Jan z Szczekocina lubelski, Dobesław z Olesznice wojnicki, Floryan z Rokitnice wi­ślicki, Krystyn z Koziegłów sądecki, Marcin z Kulikowa gnieźnieński, Klimunt z Mokrzka radomski, Domarat z Kobylan biecki, Mostyć z Staszów poznański, Janus z Tuliskowa kaliski, Marcin z Kalinowa sieradzki, Piotr z Włoszczowej dobrzyński, Wojciech z Kościół brzestski, Jan z Lankoszyna lanczycki, Krystyn kruszwicki, Jan z Lazuchowa zawichostski, Marcin z Lubnice brzeziński, Stanisław Gamrat połaniecki, Jan z Bogumiłowic czechowski, Maciej Kot nakielski, Grot z Janczowic małogostski, Iwan z Obichowa srzemski, Janus Furman międrzyrzecki kasztelani, Zbignew z Brze­zia Królestwa Polskiego marszałek, Piotr Szaffraniec podkomorzy, Marcin z Wrocimowa chorąży krakowski, Paweł z Bogu-

[s. 72]

Grottone de Janeovice Malogostiensi, Iwano de Obichow Srzemensi, Ianussio Furman Medzyrzecensi castellanis, Sbigneo de Brzeze Regni Poloniae marschalco, Petro Schaffranecz subcamerario, Martino de Wroczymowo vexillifero Cracoviensi, Paulo de Bogumilovice Cracoviensi, Nicolao de Strzelcze Sandomiriensi, Nicolao de Czarncov Poznaniensi, Iaka Calisiensi, Andrea de Ludbrancz Cuyaviensi, Petro de Wydawa Siradiensi, Nicolao de Suchdol Lublinensi, Petro de Thur Lanciciensi iudicibus.

Actum in oppido Hrodlo circa flumen Bug in paralamento seu congregatione generali die secunda mensis octobris, sub anno Domini millesimo quadringentesimo tredecimo. Datum per manus reverendi in Christo patris domini Alberti episcopi Cracoviensis, supremi cancellarii regni Poloniae, nobis sincere dilecti. Scriptum vero per manus Czolkonis canonici Sandomiriensis, secreti nostri notarii.

milic krakowski, Mikołaj z Strzelec sando­mierski, Mikołaj z Czarnkowa poznański, Jaka kaliski, Andrzej z Lubrańca kujawski, Piotr z Widawy sieradzki, Mikołaj z Suchodołów lubelski, Piotr z Tur lanczycki sę­dziowie.

Działo się w miasteczku Hrodle przy rzece Bugu na sejmie walnym w dzień wtóry miesiąca października roku Pańskiego tysiącznego czterzechsetnego trzy­nastego. Dan przez ręce uczciwego w Panu Chrystusie ojca, księdza biskupa krakowskiego, nawyższego kanclerza Królestwa polskiego, nam szczerze miłego, a pisan przez ręce Ciołka kanonika sandomier­skiego, sekretarza naszego.

Cyt. za: Akta unii Polski z Litwą, wyd. S. Kutrzeba, W. Semkowicz, Kraków 1932, s. s. 56-59.

0 odpowiedzi

Zostaw odpowiedź

Chcesz przyłączyć się do dyskusji?
Nie krępuj się!

Leave a Reply